Misdaadjournaliste Iris Blom verruilt Rotterdam voor het zonnige Curaçao. Ze gaat aan de slag bij de plaatselijke krant, waar ze op de rubriek sport en cultuur wordt gezet. In eerste instantie is Iris woedend, maar als ze verslag mag doen van het North Sea Jazz Festival krijgt ze steeds meer plezier in haar werk. Zeker als blijkt dat haar idolen de Blue Girls optreden.

De maand juni was een prachtige leesmaand voor mij. Ik las maar liefst 23 boeken en daar zaten een aantal mooie pareltjes tussen. Ook heb ik nieuwe kinderboekenauteurs ontdekt. Altijd leuk! Voor mij waren dat Annemarie van der Eem en Tijs van Marle.

Als dochter van een wereldberoemde zeebioloog heeft Mia altijd in haar vaders schaduw gestaan. Nu hoopt ze als verzorger bij de grootste zeehondenopvang van Europa eindelijk haar eigen pad te vinden. Maar wanneer de livestream van het centrum plotseling viral gaat, staat ze ineens volop in de spotlights.

Rosie groeit op in Bergen aan Zee, met zomers vol zon, zee en strand. Maar de komst van de mysterieuze badgasten Herman en Sonja verandert Rosies onbezorgde leven voorgoed.

Tuf schrikt zich de bibbers als een woeste oergier opeens de groene vallei in vliegt. De vogel is haar ei kwijt en haalt alles overhoop! Om het dorp te redden, gaat Tuf samen met haar beste vriend Isidoor op zoek naar het ei.

Een kleine supermarkt in Jeongpa, Seoel. Het merendeel van de bewoners van de wijk bestaat uit ouderen en studenten. Op een dag werkt er opeens een nieuwe medewerker in de winkel: de voormalig dakloze Dokgo.

Anne droomt van een carrière als natuurfotograaf, een lieve vriend en de wereld zien. Maar haar realiteit is anders. De enige foto’s die ze maakt zijn paspoort- en rijbewijsportretten, ze is al jaren single en geld voor vakanties heeft ze niet.

Net als docente Ilse zich opmaakt voor een lange zomervakantie, krijgt ze schokkend nieuws: het gezin waarvoor haar jongere zus Vera als au pair werkt, is op gruwelijke wijze vermoord. En Vera zelf is spoorloos verdwenen.

Wanneer je iemand voor altijd moet missen, snijdt het verdriet dwars door je hart. Een verdriet dat nooit meer overgaat en een deel wordt van je leven. Een verdriet dat anderen misschien niet helemaal begrijpen en daardoor erg eenzaam kan voelen.

Op een zonnige dag in april nam weduwe Emma Quaadvliegh, op zoek naar afleiding en niet gehinderd door al te groene vingers, een tuin met huisje op volkstuincomplex Rust en Vreugd. Ze maakte er nieuwe vrienden, maar werd ook geconfronteerd met een wondere wereld van heggencontroles, bouwcommissies en kinnesinne tussen ‘oude’ en ‘nieuwe’ tuinders.