Overslaan en naar de inhoud gaan

Mariska Overman en Rob Bruntink – Ik weet niet wat ik zeggen moet

Ervaringen met dood, verlies en rouw roepen al snel ongemak op. Als een collega ernstig ziek is, een vader op de school van je kind is overleden, of als je hebt vernomen dat die vriendin van vroeger niet lang meer te leven heeft…

‘Ik weet niet wat ik zeggen moet…’ helpt je op weg om het gesprek toch aan te gaan of een troostende schouder te bieden. Dit boek biedt praktische tips en slimme handvatten om er op het cruciale moment voor de ander te zijn.

Mariska Overman en Rob Bruntink zijn de initiatiefnemers van Bureau MORBidee, dat als missie heeft de dood bespreekbaar te maken. Hun boek ‘Ik weet niet wat ik zeggen moet’ past daar helemaal bij. Wat hebben de auteurs een fijn en praktisch boek geschreven, waar heel veel mensen iets aan zullen hebben.

Twee jaar geleden overleden in vier maanden tijd eerst mijn vader en daarna mijn schoonvader. Tel daarbij op dat ik tussen die twee overlijdens voor het eerst moeder mocht worden en erna mijn baan verloor. Dat was mijn heftigste jaar tot nu toe… inclusief het coronajaar waarin we nu leven. Voordat je een ouder verliest, stel je jezelf wel eens voor hoe het zou zijn om je vader of je moeder te verliezen. Dat leek me heel heftig. Inmiddels weet ik dat het nog heftiger is dan je je kunt voorstellen en dat je uiteindelijk met het gemis moet gaan leren leven. Ik ben geen expert of iets dergelijks op het gebied van verlies en rouw, maar ik weet wel hoe het is om een dierbare te moeten verliezen en te moeten missen.

Sinds de beide overlijdens ben ik meer over doodgaan, rouwen en verdriet gaan lezen. Ik merk dat het mij helpt in mijn rouwproces. De herkenning van anderen die in een rouwproces zitten, is fijn. Het is vooral fijn om te ontdekken dat je bepaalde gevoelens en/of gedachten niet als enige hebt. Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier en niets is verkeerd, maar sommige zaken zullen anderen ook hebben en herkennen.

Overman en Bruntink weten op een praktische en tegelijkertijd fijne manier aan te geven hoe je met anderen over moeilijk bespreekbare onderwerpen te praten. Dit gaat niet alleen over een overlijden, maar bijvoorbeeld ook als iemand (ernstig) ziek is. Het zijn geen zaken waar je dagelijks mee bezig bent, maar je wil er wel graag zijn voor mensen. De auteurs laten met ‘Ik weet niet wat ik zeggen moet’ zien hoe je dat kunt. En ook na het lezen van dit boek zal het soms lastig zijn, maar zoals in de inleiding al vermeld wordt: het wordt makkelijker als je het vaker doet.

Wat mij betreft, zou iedereen dit boek gelezen moeten hebben. Het kan je op zoveel manieren helpen, zowel als je in rouw bent als wanneer je iemand kent die rouwt. Een van de dingen die mij het meest is bijgebleven, is dat mensen in het eerste jaar na een (groot) verlies veel aan je denken maar dat dat daarna afzakt. Ergens is dat natuurlijk logisch, want het leven gaat gewoon door, maar voor als je iemand moet missen blijft dat gemis de rest van je leven aanwezig. Dan is het heel fijn als je op een bijzondere datum even een berichtje of een kaartje mag krijgen. En vergeet niet: de titel van dit boek is al veel beter om te zeggen dan iemand te negeren die in een bepaald rouwproces zit…

Auteurs: Mariska Overman en Rob Bruntink
Titel: Ik weet niet wat ik zeggen moet
Genre: Non-fictie
Aantal pagina's: 144
Uitgeverij: Ten Have
ISBN: 9789025908997