Overslaan en naar de inhoud gaan

Veel gezelligheid bij het Zin in Feelgood-event

Zaterdag 21 mei was het zover: een live evenement georganiseerd door uitgeverij Luitingh-Sijthoff onder de noemer Zin in Feelgood. Het werd georganiseerd bij de uitgeverij in Amsterdam. Ik was één van de gelukkigen die erbij aanwezig mocht zijn.

De heenreis
Zaterdagochtend vertrok ik vol goede moed met de trein vanuit Brabant richting Amsterdam Centraal. Netjes ingecheckt, een rugzak vol boeken om te laten signeren en een e-reader en lunchpakketje voor onderweg. Bij het eerste station waar ik uit moest, bleek mijn volgende trein niet meer te rijden door een aanrijding. Gauw een alternatief gevonden, waarmee ik langer onderweg was maar wel precies op tijd bij de uitgeverij zou zijn. De treinen zaten goed vol, maar ik heb lekker kunnen lunchen en heerlijk gelezen in het nieuwste boek van Gaby Rasters.

Ik haalde iedere trein en wist de bus van 13:41 uur richting de uitgeverij ook te vinden. Ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat die bus ergens even stil bleef staan. Ik heb niet kunnen ontdekken waarom; ik zag alleen aan mijn horloge dat ik nooit om 14:00 uur meer bij de uitgeverij kon zijn. Gelukkig bleken er meer boekbloggers in die bus te zitten, dus kwamen we met z’n allen iets te laat aan bij de uitgeverij.

Interviews
Bij binnenkomst konden we ons even aanmelden, kregen we een leuke goodiebag en mochten we gauw op een plekje in de zaal gaan zitten. Ik had het geluk dat ik zelfs nog vooraan mocht zitten. Ik wilde daar snel naartoe lopen en liep tussen twee signeertafeltjes door. Ik was even vergeten dat ik ook nog een rugzak aan had… en oeps, daar viel een vaasje met water om. Gelukkig bleef het vaasje heel, maar ik had wel even een entree gemaakt. Ik ben gauw gaan zitten zonder nog verder ongelukken te veroorzaken.

Het gezamenlijke programma was inmiddels al begonnen en presentatrice Cindy Pieterse praatte de middag aan elkaar. Het was een erg leuk programma. Er waren interviews met Christie Barlow (bekend van ’Welkom thuis in Love Heart Lane’ en met Jenny Colgan (onder meer bekend van ’De kleine bakkerij aan het strand’). Er was een panelgesprek met Tamara Haagmans, Karin Quint, Marloes Berghege, Iris Boter en Mirjam Mieserius, waarin zij enkele stellingen met ‘Ja’ of ‘Nee’ moesten beantwoorden. Tot slot werd bekendgemaakt wie van de aanwezigen een mooi boekenpakket had gewonnen.

Fangirl
Na het officiële programma konden we nog verder onze lol op. Je kon een rondleiding over de uitgeverij krijgen (heb ik gewoon geen tijd voor gehad), je kon bij een Photobooth op de foto en je kon de auteurs ontmoeten voor een handtekening, een praatje en een foto. De uitgeverij had voor iedereen een signeerboekje, zodat je van elke auteur een handtekening kon verzamelen. Dat was bijvoorbeeld handig als een auteur alleen nog e-books heeft uitgebracht. Ik ben bij alle auteurs langsgegaan voor een handtekening. Ik voelde me soms echt zo’n fangirl. Alle auteurs hebben met liefde gesigneerd. Ze namen de tijd om even te kletsen en om met je op de foto te gaan, als je dat wilde. Ik vond het fantastisch! Zo lachte Jenny Colgan me een beetje uit toen ik vertelde dat ik degene was van het omgevallen vaasje. En Tamara Haagmans had haar glazen bol bij en die mocht met ons mee op de foto. Gewoon geweldig!

En niet te vergeten: dit was ook hét moment om boekbloggers live te zien en te spreken. Zo leuk om mede-boekenwurmen te zien die je normaal gesproken alleen via Instagram of Twitter “spreekt”. Vrijwel iedereen liep er heel vrolijk en enthousiast rond. Dat gaf de middag zeker wat extra’s. Heerlijk! En er waren ook nog andere auteurs aanwezig, waaronder Lisanne Stam en Isabelle Paz Soldan.

Na afloop konden we buiten nog een ijsje halen bij de Zingende Roberto. Het was een hele leuke en gezellige middag bij Luiting-Sijthoff. De dames van de uitgeverij hadden het erg goed georganiseerd. Ik heb er enorm van genoten en ik hoop dat ik er een volgende keer weer bij kan.

Oh ja… de treinreis terug verliep een stuk vlotter dan de heenreis. Zonder vertraging kon ik weer terug naar Brabant en zat ik om 18:15 uur aan het eten met mijn kindjes dicht tegen me aan (want vooral de oudste had me toch wel heel erg gemist).