Overslaan en naar de inhoud gaan

Ameline Ansu – Van harte gecondoleerd

Hoe ga je om met het verlies van een ouder als je zelf nog niet zo lang op eigen benen staat? 'Van harte gecondoleerd' geeft een beeld van hoe leeftijdgenoten dat doen. Je leest de ervaringen van mensen van wie de vader, moeder of allebei de ouders zijn overleden.

Ameline sprak met meer dan twintig van hen over rouwverwerking en zes daarvan, inclusief zijzelf, staan centraal in het boek. Het zijn verhalen van mensen uit grote en kleine gezinnen, van wie de ouders door (erfelijke) ziekte, na een ongeval of door zelfdoding zijn overleden. Sommigen stonden ineens aan het roer van het huishouden, de een kreeg een burn-out en de ander heeft nooit ergens last van gehad.

Ruim 1,5 jaar geleden overleed mijn vader. Sindsdien heb ik al een aantal boeken over rouwen en rouwverwerking gelezen. Bij het radioprogramma van Ruud de Wild hoorde ik over ‘Van harte gecondoleerd’. Deze titel bleef meteen hangen, omdat ik het een vrij vreemde combinatie vind. Wij hebben rouwkaarten ontvangen waarin dit zinnetje stond. Hartstikke goed bedoeld, maar bij de woordcombinatie “van harte” denk ik vooral aan “gefeliciteerd”. Het blijkt een normale uitdrukking in de Nederlandse taal te zijn; het wordt alleen afgeraden om te gebruiken omdat je bij “van harte” aan iets leuks / positiefs denkt.

Ameline Ansu is in korte tijd eerst haar moeder en daarna haar vader verloren. Ze was nog geen dertig toen ze wees werd. Met ‘Van harte gecondoleerd’ wil ze een jonge doelgroep aanspreken die een vader en/of moeder is verloren. Ik was begin dertig toen mijn vader overleed, dus ik was onder meer benieuwd wat ik zou herkennen uit dit boek en wat bijvoorbeeld niet. Die verwachtingen zijn voor mij uitgekomen. Sommige situaties zijn heel herkenbaar en anderen helemaal niet. Zo voel ik me ook anders sinds mijn vader is overleden. Het lijkt soms alsof een stukje van mij met mijn vader is meegegaan (of klinkt dat heel zweverig?). Ook probeer ik ons zoontje al over zijn opa’s te vertellen (want zowel mijn vader als mijn schoonvader zijn inmiddels overleden), zodat hij ze toch kan leren kennen. Maar ik ben bijvoorbeeld geen mantelzorger voor mijn vader geweest en ik heb wel afscheid van hem kunnen nemen. Voor eenieder die hun ouder(s) is verloren, zal er een vorm van herkenning in te vinden zijn. Het is sowieso bijzonder dat mensen hun verhaal en hun verwerking hebben willen delen. De een praat daar tenslotte makkelijker over dan de ander.

Wat dit boek anders maakt dan de andere boeken die ik tot nu toe heb gelezen, zijn de handvaten die Ansu haar lezers mee wil geven. Ze spreekt daarbij niet alleen de personen die in rouw zijn aan, maar ook de omgeving (partner, familie en vrienden). Het zijn slechts handvaten, aangezien iedereen op zijn/haar manier rouwt maar het kan je wel helpen om te rouwen of om iemand bij te staan die in rouw is. Ik vond het een heel mooi en verhelderend boek.

Auteur: Ameline Ansu
Titel: Van harte gecondoleerd
Genre: Non-fictie
Aantal pagina's: 176
Uitgeverij: Spectrum
ISBN: 9789000371297