Een brief aan Aleyah

Lieve Aleyah,

Familie is een heel belangrijk onderdeel in het leven. Daar weet jij alles van, ook al ga je graag je eigen gang, ben je wel eens eigenwijs en luister je niet altijd naar je moeder en je oma. Dat hoort nu eenmaal bij je leeftijd. Het neemt niet weg dat je heel veel respect hebt voor hen en de rest van je familie. Deze bijzondere band zal je altijd behouden, ook als je familieleden niet meer in de buurt zijn.

Wat heb jij in je jonge leven al veel meegemaakt, Aleyah. Je nieuwsgierigheid redde je leven, maar betekende tegelijkertijd dat je opeens op jezelf aangewezen was. Gelukkig ben je een sterke vrouw en ben je niet zomaar op je mondje gevallen. Dat komt je in bepaalde situaties heel handig van pas. Houd die karaktereigenschappen goed vast. Ze horen bij jou, zoals peper bij zout en water bij vuur.

Je bent een andere vrouw dan de meeste vrouwen uit jouw tijd. Komt dat door je afkomst? Of is het juist je karakter dat jou zo uniek maakt? Hoe dan ook, je weet wat je wil én wat je niet wil. Daar durf je regelmatig gewoon voor uit te komen. In de tijd waarin jij leeft, is dat vrij bijzonder te noemen voor vrouwen. Toch heb jij ook je onzekerheden en weet jij je soms geen raad met je gevoelens. Kon je op die momenten maar even met je moeder of je oma praten… Het gemis is op die momenten nog meer aanwezig dan normaal.

Aleyeh, blijf zoals je bent en laat je door niemand wijsmaken dat je anders moet zijn dan je nu bent. Je bent een unieke vrouw. Hou je taai en geniet van het leven!

Groetjes,
Kim

Dit artikel maakt onderdeel uit van de bijzondere blogtour rondom het nieuwste boek ‘Het hart van Weshley Castle’ van Marina Folkers.