Schrijverscafé met Ronald Giphart
Eens per maand organiseert de bibliotheek van Eindhoven het Schrijverscafé, waarin een bekende auteur centraal staat. Hiermee wil de bibliotheek het leesplezier van mensen bevorderen. Deze maand was het de beurt aan Ronald Giphart.
Na een korte introductie stalde Ronald Giphart al zijn boeken uit, en vertelde over de eerste literaire lezing die hij als middelbare scholier bijwoonde. Remco Campert kwam zuchtend en steunend op met de mededeling dat hij wat fragmenten kwam voorlezen.
Hij vervolgde zijn verhaal over zijn middelbare schooltijd. Je had de populaire mensen en de sukkeltjes. Hij behoorde - samen met Jean-Marc van Tol en Bert Wagendorp - tot de laatste groep. Dit hield in dat zij door de school liepen en aandacht probeerden te krijgen van de knappe meisjes. Dat lukte ze uiteindelijk door de oprichting van de schoolkrant. En mede daardoor wilde hij schrijver worden.
Geconcentreerd voorlezen
Giphart vindt schrijven een heerlijk vak en hij vertelt er graag over. Ook leest hij met liefde (en met een zeer prettige vertelstem) fragmenten uit zijn boeken voor. Hij wil bij elke lezing even geconcentreerd voorlezen. Daarom laat hij zijn publiek de pagina kiezen die voorgelezen wordt. Vanavond beginnen we met een heftige scène uit zijn eerste boek 'Ik ook van jou'. Giphart heeft ervoor gekozen om in het begin van zijn debuut vrij snel met iets heftigs / schokkends te komen. Dat werd een ontmaagding op de 25e pagina. Het gebeurde niet vaak dat hij deze scène voorlas tijdens een lezing.
"Ideeën komen soms op als een flits in je leven", vertelt Giphart. Voor zijn nieuwste roman ('Harem', 2014) werd hij geprikkeld door een zinnetje over moderne harems. Daar zat een verhaal in. Op dat moment begint er van alles te spelen in zijn hoofd. Hij bedenkt scènes, schrijft deze op, werkt ze uit, bepaalt de lengte en volgorde van de hoofdstukken en heeft dan zijn boek schematisch al af. Als zijn redacteur ook enthousiast is, kan hij aan de slag. En doordat hij als auteur bepaalt hoe alles verloopt en wat hij met ideeën doet, voelt hij zich als God in een universum.
Vragenvuur
Na de pauze is het tijd voor het vragenvuur, waar gretig gebruik van wordt gemaakt en waarbij Giphart dwangmatig probeert de stickers van zijn boeken los te pulken. Giphart heeft geen favoriete auteurs. Nadat hij er zelf een werd, is de adoratie voor auteurs verdwenen. Jan Wolkers blijft wel zijn grote held. Hij herinnert zich nog goed hoe hij op Texel een lezing gaf, de laatste voor zijn vrouw beviel. In de pauze kreeg hij een telegram van Wolkers, waarin gevraagd werd of ze na afloop champagne kwamen drinken en aardbeientaartjes kwamen eten. Dat deden Giphart en zijn vrouw graag. Wolkers zag de zwangere buik van Gipharts vrouw en is daar de rest van de avond mee bezig geweest. Hij was onder de indruk.
In zijn romans gebruikt Giphart zelfverzonnen woorden ("Ik hoop ooit in de Van Dale terecht te komen") en sprekende namen. Zo is de naam Samarinde (uit 'Ik ook van jou') bedacht naar aanleiding van een landkaart die op de wc ging. Tijdens "de grote boodschap" bedacht hij deze. Met de Française Nadine gaat een van de hoofdpersonen uit 'Ik ook van jou' vreemd. Hij krijgt hier nadien spijt van.
Ik omhels je met 1000 armen
Als afsluiting van deze bijzondere avond leest Giphart een fragment voor uit 'Ik omhels je met 1000 armen'. Dit boek is zeer speciaal voor hem, omdat het over zijn overleden moeder gaat. Het gedeelte over zijn moeder is geheel autobiografisch. Het deel over zijn vader juist niet. De vader uit het boek wordt beschreven als een getrouwde man die er op latere leeftijd achterkomt dat hij homoseksueel is en dan met een man gaat samenwonen. Gipharts vader heeft hier hartelijk om kunnen lachen.
Het volgende Schrijverscafé is op donderdag 20 juni in Bibliotheekcafé de Verlichting, op de tweede etage van de bibliotheek in de Witte Dame aan de Emmasingel 22. Dan is thrillerauteur Loes den Hollander te gast.
- Login om te reageren