Vertellen over een boek… op de televisie

Jammer genoeg is de NS Publieksprijs 2022 stopgezet. Toch wil ik jullie nog even meenemen in mijn korte televisieavontuur, waarin ik één van de genomineerden mocht aanprijzen.

Benaderd door EenVandaag
Op een doodnormale werkdag zag ik ineens een mailtje voorbij komen van een medewerkster van EenVandaag. Zij wilde graag met mij in contact komen voor een item over lezen. Ik was wel heel benieuwd om wat voor item het zou gaan én hoe ze mij gevonden hadden in de wereld van boekbloggers en boekenliefhebbers. Ik mailde mijn telefoonnummer en wachtte rustig af.

Twee dagen later werd ik gebeld en kreeg ik uitleg over het item en hoe ze me gevonden hadden. Vanuit het EenVandaag-panel waren een aantal populaire boeken naar voren gekomen, waaronder ’De Nachtdienst’ van Esther Verhoef. Via Twitter waren ze bij mijn recensie uitgekomen en hadden ze naar aanleiding daarvan contact met me gezocht. De vraag was of ik mee wilde werken aan een kort item, waarbij ik thuis gefilmd zou worden en iets zou vertellen over het boek. Het leek me leuk om dat eens mee te maken.

De opname
Op de dag van de opname kwamen twee medewerkers van EenVandaag langs: een cameraman en een journaliste. Terwijl de cameraman alles klaarzette voor de opname, legde de journaliste nogmaals uit wat de bedoeling was. Toen ik aangaf dat ik het best spannend vond, stelde ze me gerust en zei ze dat we alle tijd hadden en gerust iets over konden doen als dat nodig was.

De journaliste stelde een aantal vragen waar ik antwoord op gaf en dat was achteraf gezien minder spannend dan ik had verwacht. Ik mocht onder meer vertellen waarom ik het boek van Esther Verhoef zo goed vond en waarom ik graag lees. Over je passie vertellen is natuurlijk altijd leuk om te doen. Alles stond er in één keer op. De journaliste en de cameraman waren tevreden. Als ik dat ook was, dan was het interview klaar. Ik vond het ook goed. Vervolgens was het tijd voor een paar opnames dat ik aan het lezen was. Het was wel wat gek dat je gefilmd werd tijdens het lezen. Ik moest mijn hand op een bepaalde manier houden zodat de titel zichtbaar was, maar het bladeren in het boek voelde daardoor wat onnatuurlijk. Op televisie was daar verder niets meer van te zien. Na een klein kwartiertje was alles klaar én weer opgeruimd en gingen ze door naar Esther Verhoef om haar te interviewen.

Met je gezicht op televisie
Woensdag 19 oktober was het zover: ik zou met mijn gezicht op televisie komen. Ik had familie en vrienden ingelicht en ik had een berichtje erover op mijn social media-kanalen gezet. Samen met mijn man en onze kinderen hebben we gekeken. Ons zoontje vond het grappig dat ik op televisie kwam. Hij wilde dat ook wel een keertje. Ons dochtertje is nog te klein om het echt te beseffen. Ik heb later op de avond nog een keer teruggekeken om het goed te bekijken en om de anderen boekenliefhebbers ook te horen. Al met al vond ik het een leuke ervaring.