Sarah Adler – Er is liefde na de dood
Toen Millie haar bejaarde bestie beloofde dat ze haar zou herenigen met de vrouw op wie ze bijna tachtig jaar geleden verliefd was, had ze nooit gedacht dat het hiertoe zou komen: dat ze met drie eetlepels as van mevrouw Nash in haar rugzak van Washington D.C. naar Key West zou reizen. Maar Millie is vastbesloten om haar vriendin een symbolisch lang en gelukkig te geven, voordat het (echt) te laat is.
Nadat door een computerstoring haar vlucht is geannuleerd, moet Millie noodgedwongen meerijden met Hollis Hollenbeck, een eveneens gestrande kennis. Hollis gelooft zéker niet in lang en gelukkig – symbolisch of anderszins – en maakt duidelijk dat hij zich niet kan voorstellen dat Millies plan goed afloopt. Maar voor iemand die zogenaamd niets heeft met romantiek, is Hollis wel erg geïnteresseerd in de succesvolle afloop van hun reis. En hoe dichter ze bij hun bestemming komen, hoe meer Millie moet toegeven dat deze trip misschien niet alleen over het liefdesverhaal van mevrouw Nash gaat, maar ook over dat van haarzelf.
De flaptekst van ‘Er is liefde na de dood’ sprak me direct aan. Dat klonk als een enerverende en interessante roadtrip met een bijzondere afloop. En dat bleek het uiteindelijk ook te zijn, waarin hoofdpersonage Millie zichzelf steeds beter leert kennen. De manier waarop Sarah Adler het verhaal heeft geschreven draagt daaraan bij. Je leest met name in het heden over Millies reis met Hollis en tussendoor krijg je fragmenten over het vroege liefdesleven van mevrouw Nash. Een liefdesleven dat je haar veel langer had gegund…
In eerste instantie moest ik wel even in het verhaal komen. De fragmenten uit het verleden wisten me direct te pakken; de hoofdstukken in het heden niet. Millie maakt in korte tijd zoveel mee dat ik eerst even wat moeite had om dat allemaal goed te volgen. Wie is ze precies? Waar komt ze vandaan? Hoe kent ze mevrouw Nash? Waarom is ze er zo op gebrand om deze reis voor haar overleden vriendin te maken? En hoe gaat Hollis binnen dit verhaal passen? Je hebt even wat tijd nodig om Millie en Hollis te leren kennen, maar dan word je vervolgens wel meegenomen in een mooi, ontroerend en grappig verhaal. Millie lijkt geen filter te kennen en flapt er van alles uit. Haar vertrouwen in de medemens is intrigerend. Hollis daarentegen is een stuk pessimistischer. Dat maakt deze personages twee geweldige tegenpolen. Prachtig om te lezen hoe zij zich gedurende het verhaal ontwikkelen… voor zichzelf en naar de ander toe.
De laatste hoofdstukken heb ik met een lach en een traan gelezen. Adler weet humor te combineren met onder meer onzekerheid, verdriet en rouw. Dat maakt van ‘Er is liefde na de dood’ een mooie roman, die zeker de moeite waard is om te lezen (zelfs als je in het begin even aan het verhaal moet wennen).
Auteur: Sarah Adler
Titel: Er is liefde na de dood
Genre: Roman
Aantal pagina's: 400
Uitgeverij: April Books
ISBN: 9789464821376