myrthe van der meer

Pien heeft een oma. Dat is niet zomaar een oma, maar een echte griezeloma. Ze is altijd gemeen, komt nooit uit haar bed en jaagt iedereen de kamer uit. Oma staat pas weer op als ze haar tanden terug heeft.

Prinses Pien is samen met haar moeder de stoerste van het hele land. Piens moeder neemt haar altijd mee op avontuur, jaagt waar nodig de beren van de weg en worstelt met de tuinslang zoals alleen maar moeders dat kunnen doen.

Emma Nieuwenhuis gaat opgewekt en enthousiast naar het laatste gesprek met haar psychiater. Nog één gesprek en dan is het allemaal klaar. Maar dan gebeurt er iets waar ze niet op gerekend had: haar psychiater is er niet; de vervanger heeft niets gelezen over een eindgesprek; en ze wordt nog diezelfde dag opgenomen op de PAAZ (de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis).

Emma wordt - voor haar gevoel - van de ene op de andere dag op de Paaz opgenomen. Ze weet op dat moment een ding zeker: er is een fout gemaakt. Hoe kan iemand met een goede baan, een geweldige vriend en een leuk leven nu op de psychiatrische afdeling terecht komen? Oké, ze wil wel dood, maar dat kan toch niet het probleem zijn?