Overslaan en naar de inhoud gaan

Nan Adams: van stewardess naar de Nederlandse Lucinda Riley

Interview Nan Adams

Ieder jaar in november vindt in ’s-Hertogenbosch de Winterfair plaats. Dit is een evenement dat georganiseerd wordt door de tijdschriften Margriet en Libelle. Op zondag 24 november 2024 was Nan Adams te gast.

Pseudoniem
Na een korte opening in het Margriet Huis en een gezellige quiz over de Margriet was het de beurt aan Nan Adams. Presentratice Vivian Slingerland (die uitgebreid gedeeld had hoe ziek ze was geweest de afgelopen) ging in gesprek met deze auteur. En wat was het een gezellig gesprek om bij te wonen.

Vivian stelde allerlei vragen aan Nan, waar de auteur uitgebreid antwoord op gaf. Zo legde ze uit hoe ze aan het pseudoniem Nan Adams komt. Ze heet namelijk Nannet van der Ham, maar ze zocht een wat internationalere naam om op haar boeken te zetten. Nannet wordt vaak afgekort tot Nan, dus het eerste deel van haar pseudoniem was zo uitgelegd. En de achternaam Adams is een eerbetoon aan haar favoriete oma, die zo heette. En zo was Nan Adams geboren.

Van stewardess naar schrijfster
Voordat Nan moeder werd, heeft ze jarenlang als stewardess gewerkt. Ze heeft veelal op vluchten gewerkt en later nog lesgegeven aan mannen en vrouwen die het vak in wilde gaan. Op die vluchten heeft ze van alles meegemaakt, waar ze wellicht ooit nog een boek over zal gaan schrijven. Zo was er eens een zakenman die het vliegtuig binnenkwam, haar aankeek en zei dat hij wel begreep dat hij in Nederland was nu hij zo’n boerentrien zag. Niet erg aardig dus!

Als tip aan toekomstige stewards en stewardessen gaf ze vaak mee om de passagiers in hun blootje voor te stellen. Dan ziet zo’n deftige zakenman er ineens een stuk minder intimiderend uit! Ook een goede tip als je het spannend vindt om voor grote groepen te praten. Maar dat terzijde…

Na haar zwangerschappen voldeed Nan niet meer aan het maatje dat je toen als stewardess moest hebben. Ze was op dat moment al geregeld aan het sporten en ze werd gevraagd om sportlessen te geven. Uiteindelijk opende ze haar eigen pilatesschool, die als het ware instortte tijdens de coronatijd. Dat was het moment dat ze besloot om haar meisjesdroom waar te maken: het schrijven van boeken. En dat heeft goed uitgepakt voor haar.

De Alfa-vrouwen
Nan heeft een aantal cosy crimes geschreven. Boeken waarin een amateur-detective op onderzoek uitgaat en waarin een toch wel knusse sfeer heerst. Eén serie daarvan die ik met veel plezier heb gelezen, is die over Vera op de Veluwe. Deze serie is alleen digitaal verkrijgbaar, maar een aanrader om te lezen. En ik hoop dat ze ‘m ooit nog op papier uitbrengen, want het is een boekenserie die meer aandacht verdient dan het nu krijgt.

Met haar boekenserie De Alfa-vrouwen heeft Nan Adams nóg meer bekendheid gekregen. Deze serie verscheen in eerste instantie alleen maar digitaal, maar is inmiddels ook op papier verschenen. Leuk detail: aan de binnenkant van de kaft van ’Bellagio’ staat een quote van mij. Dat blijft zo leuk en bijzonder als je daarvoor gevraagd wordt. Nan is op de plekken uit deze serie zelf geweest. Dat verklaart wel waarom je als lezer het gevoel bent alsof je er zelf bij bent tijdens het lezen van deze serie. Heerlijk! Mocht je de serie nog niet gelezen hebben, dan kan ik het je van harte aanrader. Nan Adams wordt zelfs de Nederlandse Lucinda Riley genoemd. Grappig om te weten is dat Nan zelf nog nooit iets gelezen heeft van Riley, maar ze vindt het een enorm compliment om met deze populaire schrijfster vergeleken te worden.

En voor de toekomst: Nan is bezig met een zevendelige serie. De eerste twee delen zijn bijna geschreven, waarna het schaven, schrappen en finetunen kan gaan plaatsvinden. En wie weet, komt er ooit nog een roman die gebaseerd is op haar belevenissen als stewardess.

Signeren
Vivian en Nan hadden een leuk en gezellig gesprek. Het was een mooie manier om Nan nog wat beter te leren kennen. Na afloop nam de auteur de tijd om met belangstellenden een praatje te maken, boeken te signeren en op de foto te gaan. Ze had voor een kleinigheidje meegenomen: een kaartje met de afdruk van een van de Alfa-boeken erop, waar een mooie quote achterop stond en waar wat lekkers bijzat in een zakje. Heel leuk gedaan!